Długo zastanawiałam się nad wózkiem dla Borysa. Wiedziałam, że nie będzie jeździł w tym po Amelii (jako 3cie dziecko), bo szczerze powiem, że nie przepadałam za nim. Wybór wózka okazał się najcięższym tematem związanym z kompletowaniem wyprawki.
Długo myślałam, czy decyzja o powrocie do pracy to dobra decyzja. Borys ma obecnie 3 miesiące i nie wyobrażam sobie zostawić go gdziekolwiek samego. Postanowiłam wykorzystać urlop macierzyński na maxa, podobnie zrobiłam przy Amelii. Jednak wiem, że nie wszystkie z Was mają taką możliwość.
Nasza przygoda z chustą zaczęła się po narodzinach młodszego dziecka. Kiedy Amelia miała około 1,5-2 lata, zainteresowałam się dopiero tym tematem, niestety była już na tyle świadoma, że nie chciała współpracować i poddałam się.
Taki zagadkowy temat prawda? Ogólnie uwielbiam social media i jestem tam każdego dnia, ale wiele rzeczy bywa strasznie denerwujących. Na początek wszechwiedzący ludzie odwiedzający Twój profil. Tak na prawdę to o nich chciałoby się napisać cały post, bo ostatnimi czasy czuję się jak by całkowicie obce mi osoby siedziały...
ANEX sport (czarny żakard, czarna eko-skóra) to nasz wybór dla Borysa. Wózek, który opisywany jest jako idealny do dużego miasta, współgrający z jego szybkim rytmem oraz „urzeczywistnienie współczesnych koncepcji o zdrowym i aktywnym stylu życia w harmonii z klasycznymi tradycjami szwajcarskiego designu.”
Serio. Ostatnio nie mam czasu na nic. Bywają lepsze i gorsze dni, ale od kilku padam na twarz. Podziwiam wielodzietne rodziny. Podziwiam matki/ojców samotnie wychowujących dzieci. Podziwiam spokój i to, że potrafią się super zorganizować przy więcej niż jednym dziecku.
